Rzym.

Tak się złożyło, że trzeci rok z rzędu odwiedziłam Rzym w tym samym czasie, na początku grudnia. Dwa lata temu miasto było głównym celem wyjazdu, w zeszłym roku przystankiem w drodze do Australii, a tym razem z Rzymu lecieliśmy dalej do Fez.
Dwie noce w stolicy Włoch, żeby napełnić żołądki świetnym jedzeniem- do takiego planu raczej nie trzeba mnie namawiać. Wyszło na to, że nie byliśmy w żadnym nowym miejscu, tylko wracaliśmy do starych, sprawdzonych, których adresy znajdziecie w moim subiektywnym przewodniku po Rzymie.

To była pierwsza wizyta Tomasza w Rzymie, więc w planie wycieczki nie mogło zabraknąć Watykanu. Z centrum miasta pojechaliśmy do najbliższej stacji metra i szybko zauważyliśmy, że w stronę Placu św. Piotra zmierza podejrzanie dużo ludzi. Na miejscu czekały już tłumy i dojrzeliśmy papieża Franciszka. Później dowiedziałam się, że co środę odbywają się tam audiencje generalne. Zostaliśmy do końca audiencji. Duecentogradi to najlepsza jedzeniowa opcja, kiedy głód dopada w Watykanie. Niestety znowu nie udało mi się spróbować ich kanapki z mozzarellą i Nutellą, bo byłam zasłodzona po śniadaniu. Polegałam tylko na tym, co zamówił Tomek z Wojtkiem i wzięłam od nich kilka kęsów. Zajrzeliśmy do delikatesów Franchi, idealnego miejsca na zrobienie spożywczych zakupów w postaci tradycyjnych włoskich produktów, zapakowanie ich próżniowo i zabranie do domu. W sklepie można kupić też gotowe dania i zjeść na miejscu. Skusiliśmy się na talerz ośmiorniczek w pomidorach. Bardzo proste, a jednocześnie genialne w smaku... Uznałam je za najlepsze co zjadłam podczas tej wizyty w Rzymie. Dużo czasu spędziliśmy chodząc po ulubionym Trastevere. Poszliśmy też do piekarni Il Forno Roscioli, która szczerze mówiąc jest chyba jednym z moich ulubionych kulinarnych adresów na świecie. Przychodzę tam zawsze po pizzę, ale słodkie wypieki wręcz błagają, żeby ich spróbować....tylko nigdy nie mam już w brzuchu miejsca na deser. Najwięcej zjedliśmy pizzy z pomidorami, bo jest znacznie tańsza od reszty. Do tego dokupiliśmy pesto i szynkę parmeńską i niczego więcej do szczęścia nam nie brakowało. Spacer w stronę Trastevere. Postanowiliśmy wejść na wzgórze Janiculum, na które nie dotarłam ostatnim razem. Z jednej strony widok na Rzym, z drugiej na Watykan. Kolacja w La Mani Pasta i moja pasta z ricottą i bekonem. Zeszłoroczną carbonarrę wspominam trochę lepiej. Nie mogłam się doczekać powrotu do Pizzarium i dotarliśmy tam w dzień wylotu. Tylko miałam wrażenie, że ceny poszły trochę w górę, a może po prostu wcześniej tego nie odczułam jedząc sama. Spróbowaliśmy małych kawałków różnych pizzy, połączenia smaków nie zawiodły. Bardziej tradycyjne od mortadelli, karczochów z parmezanem, po surowego dorsza z pomidorami i pastą z ciecierzycy, albo ricottę z brzoskwiniową marmoladą z chilli i orzechami...mmm!