"The Artist".

Byłam w sobotę w kinie na zwycięzcy tegorocznych Oscarów- "The Artist". Sama nie wiedziałam czego się spodziewać, bo chyba nigdy wcześniej nie obejrzałam w całości niemego filmu, ale skoro został wybrany najlepszym roku, to byłam nastawiona pozytywnie.
Pamiętam z dzieciństwa, że w telewizji czasami przewijały się nieme filmy i zdarzało mi się oglądać fragmenty, ale w dorosłym życiu nie zasiadłam nigdy do tego rodzaju filmu.
W klimat "Artysty" idealnie wpasowało się miejsce, w którym go obejrzałam. Klaudia, czytelniczka mojego bloga, robiąc mi spóźniony prezent urodzinowy, zaprosiła mnie do The Electric Cinema, najstarszego kina w Wielkiej Brytanii! Wiedziałam o jego istnieniu, kilka razy przechodziłam obok, pamiętam, że Champ pisał nawet pracę zaliczeniową na jego temat, ale nigdy wcześniej nie byłam wewnątrz. The Electric funkcjonuje od 1909roku i z pewnością wyróżnia się spośród standardowych kin. Może pewnego dnia uda mi się zrobić wewnątrz zdjęcia i pokazać na blogu.
Ponieważ była to sobota, a sala kinowa liczy kilkadziesiąt miejsc, praktycznie wszystkie były zapełnione. Po rozpoczęciu seansu chyba wszyscy poczuli się dziwnie, bo nagle zdali sobie sprawę, że każdy ich ruch będzie słyszalny, a chrupanie rozniesie się po całej sali bardziej niż zawsze. Chociaż nie było popcornu, to w The Electric można kupić inne przekąski, a także drinki w szklankach. Wbrew moim obawom nie było hałasów, ale w pewnym momencie, kiedy po raz kolejny coś zaczęło mnie swędzieć, pomyślałam sobie, że ten film najlepiej nadaje się na domowe zacisze;).
Co do samego filmu, to byłam zachwycona grą aktorską Jana Dujardina, zresztą jego filmowa partnerka, Berenice Bejo, nie była dużo gorsza... Bez pomocy słów przepięknie wyrażali emocje i uczucia. Jedną z moich ulubionych scen była ta, w której główny bohater przemierzał parkiet na planie filmowym, żeby w pewnym momencie odbić Peppy Miller i zacząć z nią tańczyć. Cieszę się też, że w filmie nie zabrakło muzyki, a wstawki dźwiękowe w niektórych momentach były ciekawym posunięciem.
Zaskoczyłam samą siebie, bo wzruszyłam się na filmie klika razy (najbardziej na koniec), chociaż historie miłosne rzadko wywołują u mnie taką reakcję.
Jeżeli nie mieliście jeszcze okazji obejrzeć "Artysty", zróbcie to koniecznie!





P.S.Wczoraj przed snem wpadł mi do głowy pomysł. Skoro opuszczam Birmingham na ponad 3tygodnie, to może ktoś będzie zainteresowany wynajęciem mojego pokoju na krótszy/dłuższy czas między 25.03-16.04?
- lokalizacja w ścisłym centrum miasta
- do wszystkich atrakcji można dojść na pieszo 
- 5min spacerem do głównej ulicy imprezowej, pełnej barów i klubów
- 10min spacerem do wszystkich sklepów i głównego centrum handlowego
- 1:30h jazdy pociągiem od Londynu, 1:30 jazdy autobusem do Manchesteru, w podobnej odległości Liverpool (dużo tanich połączeń z Megabus do wielu innych miast)
- pokój z jednoosobowym łóżkiem na którym mogą zmieścić się dwie osoby
 - dostęp do kuchni (dzielona z kilkoma osobami)
- sympatyczne międzynarodowe towarzystwo na piętrze, z którym można podszkolić angielski, poimprezować i zawrzeć nowe znajomości;)

Birmingham jest nie tylko drugim największym miastem tego kraju, ale też dobrą bazą wypadową do zwiedzania innych angielskich miast. Nie liczę, że ktoś rzeczywiście się zdecyduje, ale w razie czego, czekam na maila!;)